΄Ωρα: 08:30
Κρατάω το τιμόνι με το αριστερό χέρι, ενώ το δεξί ακουμπάει το ανοιχτό παράθυρο. Μ' αρέσει η πρωινή δροσούλα, με κάνει να αισθάνομαι ότι έχω πολύ χρόνο μπροστά μου. Μειδιάζω.
' Ωρα: 08:41
Άβυσσος οι σκέψεις μου, ένα χάος το μυαλό μου. Τον θυμάμαι κι ανασηκώνονται οι άκρες των χειλιών μου. Ψιλοδαγκώνω το δεξιό μου αντίχειρα. Σκέφτομαι πώς θα ήταν αν βρισκόμασταν κάπου έξω, σε κόσμο. Ακουμπάω και τις δύο παλάμες στο τιμόνι.Αισθάνομαι ν' αναπνέω ηλιακτίδες. Θα μιλάγαμε, ω, ναι, θα μιλάγαμε πολύ. θα πηδάγαμε απ' το ένα θέμα στο άλλο κι όπως θ' άφηνε τις προτάσεις να ξεγλυστρήσουν απ' τα χείλη του, εγώ θα προσπαθούσα να μην κοιτάω το στόμα του γιατί έτσι θα φαινόταν ότι θέλω να τον φιλήσω.
Ώρα:08:47
Αναρωτιέμαι τι γεύση έχει η ανάσα του.
Ώρα: 08:53
Τον κοιτούσα πώς μίλαγε, πώς χανόταν στιγμές- στιγμές, το βλέμμα του ταξίδευε, έφερνε πάλι εικόνες στην οθόνη του μυαλού του, τις παρατηρούσε εκ νέου και μου τις χάριζε, ντυμένες λέξεις κι ανάσες. Τον φαντάστηκα ν' αναπνέει βαριά... Γρήγορα το' σβησα όμως. Τρόμαξα πως θα το καταλάβει.
Ώρα:09:02
Κι αν το καταλάβαινε; Τι θα' κανε άραγε αν το καταλάβαινε;
Ώρα:09:11
Του στέλνω την καλημέρα μου... Με δυο φιλιά κεντημένα ροδοπέταλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου